ulica

1. Iść, pójść na ulicę, znaleźć się itp. na ulicy «stać się osobą bezdomną, zacząć żebrać lub uprawiać prostytucję»: Dziewięcioosobowa rodzina Rogożów po eksmisji znalazła się na ulicy. Życie na gorąco 41/1999.

2. Ulica kogoś wychowuje «o dziecku, które nie ma właściwej opieki, przebywa głównie poza domem»: Paweł Klimek pochodzi z rodziny, którą pabianicka policja określa jako „dno społeczne”. Wychowywał się na podwórkach „meliniarskiej” ulicy Sienkiewicza w Pabianicach. – Wychowywała i karmiła go ulica – wspomina (...) sąsiadka (...) – Takich chłopców jak Paweł było tu kilkunastu. Jak czegoś nie ukradli, to chodzili głodni. Ich rodzice pieniądze mieli tylko na tanie wino. SE 23/04/1998.

Coś leży na ulicy zob. leżeć 2.

Dziecko ulicy zob. dziecko 5.

Kochać, lubić kogoś jak psy dziada w ciasnej ulicy zob. dziad 2.

Wyjść na ulicę zob. wyjść 13.

Wyrzucić kogoś na ulicę zob. wyrzucić 4.